Gelişmiş Web Performansı – SEO Hizmeti Sunma – SEO Hizmeti – SEO Hizmeti Ücretleri – SEO Hizmeti Yaptırma
Gelişmiş Web Performansı Optimizasyonu
Artık içeriğinizi nasıl parçalayacağınızı öğrendiğinize göre, web performansını artırmak için bazı daha gelişmiş sunucu ve istemci tarafı tekniklerine bakalım.
Sunucu tarafında, bu bölüm, performansı artırmak için kullanabileceğiniz yöntemleri şu yollarla inceler:
• Paralel indirmeleri optimize etme
• Sık kullanılan nesneleri önbelleğe alma
• HTTP sıkıştırmasını kullanma
• Delta kodlamasını dağıtma
• URI’leri mod_rewrite ile yeniden yazma
İstemci tarafında, içerik dağıtım hızını artırmak için kullanabileceğiniz prosedürleri araştıracağız. Bu teknikler ek çaba gerektirse de, hem algılanan hem de gerçek web sayfası hızını artırırlar.
Sunucu Tarafı Optimizasyon Teknikleri
Bu bölüm, sitenizin performansını artırmak için kullanabileceğiniz bazı sunucu tarafı tekniklerini incelemektedir. Bu tekniklerin bazılarının, sunucu tarafı ayarları ile birlikte gelen istemci tarafı değişiklikleriyle birleştiren hibrit teknikler olduğunu unutmayın. Sunucu tarafı performans optimizasyonu hakkında daha fazla bilgi için Patrick Killelea (O’Reilly) tarafından yazılan Web Performance Tuning: Speeding Up the Web’e de göz atabilirsiniz.
Paralel İndirmeleri Optimize Etme
HTTP 1.1 spesifikasyonu, tarayıcıların indirmeleri ana bilgisayar adı başına iki nesneyle sınırlandırmasını önerir. Bu öneri 1999 yılında, çevirmeli ağ ve daha az sağlam proxy sunucuları günlerinde oluşturuldu. Çoğu tarayıcı varsayılan olarak bu sınıra sahiptir. Kullanıcılar bu varsayılanları değiştirebilse de, çoğu bunu yapmakla uğraşmaz. Bir etki alanında barındırılan siteler için sonuç, nesnelerin birer birer ikişer yüklendiği daha yavaş yükleme süreleridir.
Bant genişliği ve proxy sunucuları iyileştiğine göre, nesneleri teslim etmek için birden çok etki alanı (veya alt etki alanı) kullanarak paralelliği geliştirebilirsiniz. Yahoo! ana bilgisayar adlarının sayısını ikiye çıkarmanın optimal olduğunu buldu. Dört veya daha fazla ana bilgisayar adının artırılması, saha dışı isteklerin ek yükü ve “CPU thrashing” nedeniyle daha büyük görüntüler için performansı düşürdü.
Gomez’den Ryan Breen, nesnelere hizmet edecek alt alan adlarının sayısını artırdıktan sonra benzer gelişmeler bildirdi. Images1.example.com, images2.example.com ve images3.example.com gibi alt etki alanları oluşturmak için Etki Alanı Adı Sistemi (DNS) kurallı ad kayıtlarını (CNAME’ler) kullandı ve tümü ana sunucu olan www.example’ı işaret etti. com. Ardından, hepsi aynı sunucuya işaret etseler bile, resimlere alt etki alanları atamak için kod kullandı.
Alt alanlarda barındırılan içeriğin potansiyel arama sıralamalarını düşürebilirsiniz, ancak bu teknik, resimler ve videolar gibi harici nesneler için performansı artırabilir.
Sunucu başına maksimum eşzamanlı indirme sayısını değerlendirirken, tarayıcılar IP adreslerine değil ana bilgisayar adlarına bakar. Bu teknik, tarayıcıları, bu nesnelere farklı etki alanlarından hizmet verildiğini düşünmeleri için kandırır ve daha fazla eşzamanlı indirmeye izin verir.
Paralelliği artırmanın başka bir yolu, nesne sunucunuzu aynı anda dört adede kadar indirmeye izin veren HTTP 1.0’a düşürmektir. Birden çok ana bilgisayar adının, nesne boyutunun ve ardışık düzenin sayfa yükleme süresi üzerindeki etkisinin bazı simülasyonları içindir.
Google Site analiz
Metin SEO Analizi
Web sitesi performans analizi
Search Console
SEO analizi yapan siteler
Google SEO analizi
Site puanı sorgulama
Web site analizi
DNS Aramalarını Azaltın
Alan Adı Sistemi (DNS), alan adlarını IP adreslerine eşler. DNS, sitelerin alan adlarını değiştirmeden farklı IP adreslerine sahip yeni sunuculara taşınmasına izin vererek alan adlarına taşınabilirlik sağlar. DNS’nin her bir ana bilgisayar adı için IP adresini araması genellikle 20–120 milisaniye sürer. Tarayıcı, sayfa bileşenlerini indirmeye devam etmeden önce DNS’nin çözülmesini beklemelidir. Bu nedenle, sayfa başına ana bilgisayar adı sayısının en aza indirilmesi, DNS aramalarından kaynaklanan ek yükü en aza indirecektir.
Bununla birlikte, sayfa başına ana bilgisayar adı sayısının en aza indirilmesi, paralel indirmelerin sayısını da sınırlar. 50’den fazla nesne içeren ortalama bir web sayfası için en iyi uzlaşma, paralel indirmelerin hızlandırılmasını DNS aramalarının ek yükü, TCP bağlantılarının açılması ve istemci tarafı kaynaklarının kullanımı ile dengelemek için nesnelerinizi iki ila dört ana bilgisayar adı arasında bölmektir. . Daha önce tartıştığımız CNAME numarası, nesne yönetimini basitleştirmeye yardımcı olabilir.
Sık Kullanılan Nesneleri Önbelleğe Alma
Önbelleğe alma, daha verimli erişim için daha yüksek hızlı ortamda (tipik olarak SRAM veya RAM) veya kullanıcıya daha yakın bir ortamda sık erişilen verilerin geçici olarak depolanmasıdır. Web önbelleğe alma, sık kullanılan nesneleri tarayıcı, proxy veya sunucu önbellekleri aracılığıyla istemciye daha yakın olarak depolar. “Yeni” nesneleri kullanıcılarınıza daha yakın bir yerde depolayarak, gereksiz HTTP isteklerini önler ve DNS “atlamalarını” en aza indirirsiniz.
Bu, bant genişliği tüketimini ve sunucu yükünü azaltır ve yanıt sürelerini iyileştirir. Yahoo! bir web sayfasını getirmek için geçen sürenin %62 ila %95’inin nesneler için HTTP istekleri yapmak için harcandığını tahmin ediyor.3 Önbelleğe alma, performansı artırmak için maliyetli HTTP isteklerini azaltmaya yardımcı olur.
Ne yazık ki, önbelleğe alma yeterince kullanılmamaktadır ve genellikle Web’de yanlış anlaşılmaktadır. Fortune 1000 şirket web sitelerinde Temmuz 2007’de yapılan bir anket, %37,9’unun önbellek kontrol başlıklarını kullandığını ortaya koydu.4 Anketin size söylemediği şey, bu sitelerin çoğunun “önbelleğe alma” başlıkları kullandığıdır. Geliştiriciler, eski içerik sunma korkusuyla rutin olarak önbellekleri bozar.
Tarayıcılar da duruma yardımcı olmadı. Daha önce indirilen nesnelerin yeniden doğrulanmasından gelecek “304” isteklerden kaçınmak için geliştiriciler, oturum başına bir kontrol şeması benimsemiştir. Ancak bir kullanıcı tarayıcısını kapatmazsa eski içeriği görebilir.
Bir çözüm, web nesnelerini daha uzun süreler için önbelleğe almaktır (bazı geliştiriciler sona erme sürelerini 20 yıl sonrasına ayarlar), güncellemeler için nesne dosya adlarını değiştirir ve HTML belgeleri için daha sık değişme eğiliminde olan daha kısa sona erme süreleri kullanır.
Önbelleğe alma yalnızca statik siteler için değildir; dinamik siteler bile bundan yararlanabilir. Dinamik olarak oluşturulmuş içeriği önbelleğe almak, komut dosyaları, stiller, resimler ve Flash gibi genellikle yeniden talep edilen veya en azından tarayıcılar veya aracılar tarafından yeniden doğrulanan tüm bağımlı nesneleri önbelleğe almaktan daha az kullanışlıdır.
Multimedya nesneleri gibi bağımlı nesneler, genellikle HTML dosyaları kadar sık değişmez. Logolar, başlıklar ve gezinme çubukları gibi nadiren değişen grafiklere daha uzun süre sonu süreleri verilebilirken, HTML ve XML dosyaları gibi daha sık değişen kaynaklara daha kısa süre sonu süreleri verilebilir.
Sitenizi önbelleğe almayı göz önünde bulundurarak tasarlayarak, yalnızca birkaç satır kodla farklı sona erme süreleri vermek için farklı kaynak sınıflarını hedefleyebilirsiniz. Port80 Yazılımının Önbellek Kontrol aracını kullanarak sitenizde önbelleğe almanın ne kadar iyi ayarlandığını test edebilirsiniz.
